Posted by Όλως τυχαίως περιέπεσεν εις την κατοχήν μου η ακόλουθος μαρτυρία.
Όταν ήμουν εννέα ετών είχαμε στο σπίτι μια νεαρά κοπέλα ως οικιακή βοηθό. Ας την ονομάσω Μαρία για την σύντομη αυτή αφήγηση. Μια μέρα η Μαρία ασθένησε και εισήχθη στο νοσοκομείο, όπου και εγχειρίσθηκε και της αφαιρέθηκε η σκωληκοειδής απόφυση. Μετά από λίγες ημέρες νοσηλείας στο νοσοκομείο, η Μαρία επέστρεψε στο σπίτι.
Το επόμενο απόγευμα είχε αποκοιμηθεί στο κρεββάτι της, καθώς ακόμη δεν είχε αναρρώσει πλήρως και ο γιατρός είχε συστήσει ανάπαυση. Μόλις το αντιλήφθηκα, μπήκα σιγά σιγά στο δωμάτιο της. Είχε κλειστά τα παντζούρια αλλά το απογευματινό φως ήταν αρκετά έντονο, και μπορούσα να βλέπω καλά.
Πλησίασα το κρεββάτι της Μαρίας, και είδα ότι ήταν ξαπλωμένη ανάσκελα, παραδομένη σε βαθύ ύπνο. Ένα τεράστιο λευκό σεντόνι κάλυπτε το σώμα της, αφήνοντας ορατό μόνο το πρόσωπο της. Καθώς είδα από κοντά τις κορυφογραμμές από τα καλοσχηματισμένα της στήθη, φούντωσε μέσα μου η επιθυμία να δω το γυμνό της σώμα.
Με ανάλαφρες κινήσεις ανασήκωσα το λευκό σεντόνι μέχρι τα γόνατα της Μαρίας.
Το θέαμα που απλωνόταν μπροστά μου ήταν συγκλονιστικό. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
Ένα αλαβάστρινο κορμί, ένα τοπίο απέραντης ομορφιάς, με στήθη στιβαρά, χρωματισμένα από καφετιές ρόγες, και καλοβαλμένους γλουτούς. Ακόμη και η χειρουργική τομή και τα ευδιάκριτα ράμματα, φάνταζαν σαν στολίδια επάνω σε αυτό το εξαίσιο κορμί.
Ευτυχώς κρατήθηκα και δεν άπλωσα το τρεμάμενο χέρι μου να αγγίξω το μεγαλειώδες τοπίο που απλωνότανε μπροστά στα μάτια μου.
Από τον φόβο να μην με πιάσουνε στα πράσα, επανέφερα το σεντόνι στην αρχική του θέση και απεχώρησα, κρατώντας σαν ένα μικρό μυστικό την ηδονοβλεπτική μου εμπειρία.
Έγραψεν καθ΄υπαγόρευσιν αγνώστου περαστικού ο Βενιαμίν Πανοπτικός, στην κωμόπολη Τράνι της Απουλίας