Posted by Edited on the 4th November 2024. First published on the 24th May 2020.
Ο Γιώργος Σεφέρης όταν ήταν παιδί πέρναγε τις καλοκαιρινές του διακοπές σε αυτό το σπίτι στην μικρή πόλη Σκάλα, το επίνειο των Βουρλών, κοντά στη Σμύρνη. Ο παππούς του από τη μητέρα του, με το επίθετο Τενεκίδης είχε μεγάλη κτηματική περιουσία στα Βουρλά και τη Σκάλα, όπου του ανήκαν πολλά σπίτια. Όταν πέθανε ο παππούς, άφησε την περιουσία του στην γυναίκα του, τη γιαγιά του Σεφέρη, που με τη σειρά της, στη διαθήκη της τη μοίρασε στα εγγόνια της.
George Seferis spent his summer holidays as a child in this house in the small town of Iskele (Skala), near Izmir (Smyrna), in Turkey.
Στην είσοδο υπάρχει αυτή η προθήκη με τρεις πινακίδες στα τουρκικά, ελληνικά και αγγλικά.
“Αυτό ήταν το καλοκαιρινό σπίτι του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ
Σμύρνη 1900 – Αθήνα 1971
Ποιητή και Έλληνα Διπλωμάτη
Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας 1963″
Η μικρή πινακίδα στα αριστερά είναι γραμμένη στην τουρκική γλώσσα, αλλά δεν μπορώ να την διαβάσω.
Inside the display there are three plaques, one in Turkish, one in Greek and one in English, saying:
“This was the summer house of
GEORGE SEFERIS
Izmir 1900 – Athens 1971
Poet and Greek Diplomat
Nobel Prize in Literature 1963″
I cannot read the small plaque on the left, I think it is in Turkish.
Δίπλα στο σπίτι, που σήμερα είναι ξενοδοχείο, λειτουργεί καφέ – εστιατόριο, που έχει και αυτό το όνομα του ποιητή.
Next to the house, which today is a hotel, there is a restaurant – cafe. Both the hotel and the restaurant are named after the poet.
Στον τοίχο που κυριαρχεί στο εσωτερικό του εστιατόριου έχουν αναρτηθεί αποκόμματα εφημερίδων, βραβεία και φωτογραφίες, όλα κάτω από το άγρυπνο μάτι του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας.
On the wall of the main seating area of the restaurant, one can see newspaper clips and awards, all under the eye of Mustafa KemalAtatürk, the founder of the Republic of Turkey.
Ο Σεφέρης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900, σε μια εύπορη Ελληνική οικογένεια της μεσαίας τάξης. Το επίθετο του πατέρα του ήταν “Σεφεριάδης”, που προέρχεται από λέξη που δανείστηκε η τουρκική γλώσσα από την αραβική, και σημαίνει ταξίδι, πορεία, περιήγηση.
Seferis was born in Izmir (Smyrna) in 1900, in a well to do middle class Greek family.
His father’s surname was “Seferiadis”, a name with a Turkish root borrowed from Arabic, sefer, meaning journey, campaign, voyage, state of war.
Ο πατέρας του Γιώργου, Στέλιος Σεφέρης ήταν νομικός και ποιητής, μια δεσποτική και αυταρχική παρουσία που βασάνισε το μεγάλο γιο του σε όλη του τη ζωή. Από την άλλη μεριά, η μητέρα του Γιώργου, Δέσπω, ήτανε μια γλυκιά συναισθηματική γυναίκα που προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές που άνοιγε στο μεγάλο γιο της ο αυταρχικός και δεσποτικός σύζυγος της.
His father Stelios was a layer and a poet, a despotic, authoritarian figure that tormented George throughout his life. Despo, George’s mother, was a warm, emotionally rich woman, who counterbalanced the emotional traumas George suffered from his father by offering her support to George and her other children.
Despo came from a rich family, with lots of land in the area. Her mother, George’s maternal grandmother, owned a complex of houses in the fishing village of Skala, today Iskele, near Smyrna.
Κάθε χρόνο από το 1900 έως το 1912, ο Γιώργος περνούσε το χειμώνα στην Σμύρνη και το καλοκαίρι στη Σκάλα, που του άφησε ανεξίτηλες εικόνες του θαλασσινού της τοπίου και των ψαράδων της.
Every year from 1900 to 1912 , George would spend the winter in Smyrna and the summer in the maternal grandmother’s house in Skala, which left strong imprints of its seascape and fishermen in Seferis’ heart and mind.
Κατά την διάρκεια του 1950, όντας πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αγκουρα, ο Σεφέρης περιηγήθηκε την Μικρά Ασία και, ανάμεσα σε άλλα μέρη, επισκέφθηκε και την Σκάλα, που ήταν ο Παράδεισος των παιδικών του χρόνων.
Προσπάθησε χωρίς επιτυχία να βρεί στον τοίχο του σπιτιού τα αρχικά του που είχε χαράκει με μυστρι όταν ήταν 10 ετών. Ξαφνιάστηκε όταν είδε ότι το ξύλινο μαγγανοπήγαδο στην αυλή του σπιτιού έβγαζε ακόμη νερό. Ζούσε και η μουριά που το σκίαζε. Τα άλλα δένδεα τριγύρω είχαν ξεραθεί.
Ο Σεφέρης δεν επέστρεψε ξανλα στην σκάλα. Όπως έγραψε.
Τέτοια ταξίδια δεν τα κάνει κανείς δύο φορές.