Περιαυτολογία

Μου αρέσουν οι πλόες αεροστάτου, ιδιαιτέρως όταν έχω συνεπιβάτιδα την εκπάγλου καλλονής νεάνιδα Καρλότα. Πάντα μετά τον πλου με προσκαλεί να φάμε μεσημεριανό στο σπίτι της, όπου η μητέρα της φτιάχνει και σερβίρει ένα λαχταριστό χταποδοπίλαφο.
Θέλω να αποσπάσω για λίγο τον πατέρα μου από τον Παράδεισο, και να διασχίσω μαζί του τον Ατλαντικό ωκεανό, με το υπερωκεάνειο «Κουίν Μαίρη 2», από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας μέχρι τη Νέα Υόρκη και πίσω. Θα διαβάζω τον Μεγάλο Ανατολικό και οτ Ημερολόγιο του Βίτολντ Μάριαν Γκομπρόβιτς, και θα συνομιλώ με τα πνεύματα του Ιουλίου Βερν και του Αντρέα Εμπειρίκου.
Όταν αντίκρυσα την Σταύρωση στο πολύπτυχο του Ίζενχαιμ, έργο του Ματθαίου Γκρύνεβαλντ, κατάλαβα τι εννοούσε ο Ρίλκε όταν έγραφε ότι «Η ομορφιά δεν είναι παρά η αρχή του τρομερού».
Θέλω να πάω στην Ταγγέρη, παρέα με την Πάτι Σμιθ, να βρω τον Μπάροουζ στο καφενείο που σύχναζε, και να τον ρωτήσω να μου πει τον πραγματικό λόγο για τον οποίο σκότωσε τη γυναίκα του. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν γνωρίζει γιατί διέπραξε το έγκλημα, όμως παρόλα αυτά θέλω να του μιλήσω και να τον ρωτήσω.
Κάθε φορά που τρώω καλομαγειρεμένες αγκινάρες α λα πολίτα, επιστρέφω στην αγκαλιά της μητέρας μου που, όταν παντρεύτηκε, δεν ήξερε να βράζει ένα αυγό. Όμως έμαθε να μαγειρεύει εξαιρετικά, κάνοντας την ανάγκη επιθυμία.
Η Ισιδώρα κατοικεί σε άλλο Γαλαξία. Πάντα φρόντιζα να έχω μια γεωγραφική απόσταση ασφαλείας ανάμεσα σε μένα και μια γυναίκα που μου άρεσε. Ίσως στην συγκεκριμένη περίπτωση το παράκανα. Και τι δεν κάνω σήμερα – χωρίς επιτυχία – για να την πείσω να έρθει στην Ελλάδα. Έστω για λίγο. Οι προσπάθειες συνεχίζονται, αλλά δεν το λέω σε κανένα.