Posted by Η γείτων χώρα Τουρκία θα αγοράσει πυραύλους αέρος – αέρος Meteor. Η συναλλαγή ουσιαστικά ακυρώνει τα πλεονεκτήματα που απέκτησε η Ελλάδα με την αγορά των αεροσκαφών Rafale.
Η περίφημη “στρατηγική συνεργασία” Ελλάδας – Γαλλίας αποκαλύπτεται ότι είναι ένα αδειανό πουκάμισο.
Για όσους διαβάζουν τα νέα του κόσμου, η πώληση των πυραύλων στην Τουρκία δεν αποτελεί πηγή έκπληξης. Αρκεί να θυμίσω ότι η Γαλλία πούλησε Rafale στην Κροατία και μετά πούλησε στη Σερβία. (ΥΓ1)
Ίσως όμως δεν θα έπρεπε να έχει πιστέψει κανείς – άν το πίστεψε – ότι οι λεγόμενες διμερείς στρατηγικές θα αποτρέψουν τις πωλήσεις οπλικών συστημάτων στην Τουρκία. Σε τέτοιου είδους συναλλαγές κυριαρχεί η εμπορική διάσταση και το συμφέρον των εταιρειών παραγωγής οπλικών συστημάτων και υλικών.
Βεβαια υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Οι ΗΠΑ για παράδειγμα, για όσο καιρό κυβερνούν οι μουσουλμάνοι ιερωμένοι το ΙΡΑΝ δεν θα του πουλήσουν ποτέ στρατιωτικό υλικό. Η Τουρκία όμως δεν είναι το ΙΡΑΝ. Και για την πώληση οπλικών συστημάτων στην Τουρκία δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές.
Με δεδομένο το ότι η αγορά των οπλικών συστημάτων δεν πρόκειται να αλλάξει, αναδύεται ένα στοιχείο που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες.
Αυτό το στοιχείο είναι η εγχώρια βιομηχανία παραγωγής οπλικών συστημάτων της Τουρκίας.
Η οποία μεγαλώνει συνεχώς.
Και η οποία αποδεικνύει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις – όπως τα επιθετικά drones – είναι δυνατή η παραγωγή οπλικών συστημάτων που είναι εξίσου αποτελεσματικά με εκείνα των μεγάλων εταιρειών της Δύσης με υποπολλαπλάσιο κόστος. Για παράδειγμα, ένα επιθετικό drone παραγωγής Τουρκίας έχει τιμή της τάξεως των εκατό χιλιάδων δολαρίων ενώ παρόμοια επιθετικά drones παραγωγής ΗΠΑ έχουν τιμή της τάξεως ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Τα σχετικά στοιχεία έχουν τεκμηριωθεί στο μέτωπο Ουκρανίας – Ρωσίας (ΥΓ2).
Το στοιχείο του κόστους έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού καθιστά αυτά τα προϊόντα της πολεμικής βιομηχανίας μιας “τρίτης” χώρας ιδιαίτερα ανταγωνιστικά σε σχέση με εκείνα των μεγάλων χωρών της Δύσης και θα μπορέσει – αν επεκταθεί και σε άλλα συστήματα – στο μέλλον να ανατρέψει τις ισορροπίες στους εξοπλισμούς των χωρών.
Είναι ενδιαφέρον το ότι αντίστοιχα φαινόμενα παρουσιάστηκαν πρόσφατα και στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Κινεζική εταιρεία παρήγαγε σύστημα σε υποπολλαπλάσιο κόστος εκείνου των εταιρειών στις ΗΠΑ.
Θεωρώ επομένως βάσιμη την υπόθεση ότι η εγχώρια πολεμική βιομηχανία μιας “τρίτης” χώρας μπορεί να προδώσει σημαντικά πλεονεκτήματα στον στρατιωτικό εξοπλισμό της χώρας αυτής εφόσον καταφέρει να αποκτήσει σημαντικό πλεονέκτημα κόστους παραγωγής.
Σε αυτή τη βάση η Ελλάδα θα πρέπει να σχεδιάσει και εφαρμόσει ένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη πολεμικής βιομηχανίας πέρα και πάνω από τους κάλυκες φυσιγγίων για πυροβόλα όπλα.
Ο νοών, νοήτω.
ΥΓ1. Για την πώληση Rafale στην Σερβία είχα γράψει ένα άρθρο το Σεπτέμβριο 2024.
ΥΓ2. Τον Μάρτιο 2022 έγραψα ένα άρθρο για τα επιθετικά drones παραγωγής Τουρκίας.