Today my mood is affected by winter, and I will cook a winter meal with loads of color, to bring a summer touch to the bleak days.
Σημερα εχω χειμερινη διαθεση και ετσι θα μαγειρεψω ενα χειμωνιατικο πιατο με καλοκαιρινα χρωματα, ετσι για να ονειρευομαστε και λιγο! Το αφιερωνω στην Δενδρογαλη που πριν λιγες μερες με ταξιδεψε στον Θεσσαλικο Καμπο, τις μνημες της γιαγιας, τα παιδικα τερτιπια και σκαρωματα!
The main ingredients of today’s dish is osso buco and ox tail.
Το κυριο συστατικο του σημερινου πιατου ειναι το κοτσι (οσομπουκο) και η ουρα του βοδιου.
I start by browning the meat! Color is flavor!
Εν αρχη ην το τσιγαρισμα!
As you can see, there is a bit of marrow in the bone, which means extra flavor!
Οπως βλεπετε, διεσωθη και το μεδουλι, και αυτο προσδιδει εξτρα νοστιμαδα στο πιατο!
The dish could be complete without the oxtail, but I add it as I like the gelatinous texture created by cooking the bones. In my book the bones also add taste.
Ο λογος που προσθετω κομματακια απο την ουρα στο πιατο ειναι οτι μου αρεσει πολυ η ζελατινη που εκλυεται απο τα οστα. Δινει προσθετη υφη και γευση.
Αφου λοιπον τσιγαρισαμε, τα ριχνουμε ολα τα κρεατικα στην κατσαρολα με τριμμενη ντοματα, λιγο μπαχαρι, αλατι, πιπερι, λιγο δαφνη και κοκκινες πιπεριες που εχουμε ηδη ψησει και ξεφλουδησει.
Αφου παρει μια βραση, προσθετουμε πολλα ξερα κρεμμυδια.
Μετα απο δυο ωρες που το φαγητο εχει σιγοβρασει, προσθετουμε ντοματινια και πρασινες πιπεριες φρεσκες αμαγειρευτες.
Ο στοχος μας ειναι να μαλακωσουν λιγο χωρις να διαλυθουν, για να δωσουν χρωμα και υφη στο πιατο, που τα λοιπα συστατικα του πλην του κρεατος και των κρεμμυδιων εχουν σχεδον πολτοποιηθει.
Μετα απο 30 λεπτα ειμαστε σχεδον ετοιμοι.
Σερβιρουμε και απολαμβανουμε με ενα ξινομαυρο κρασι.
Μπορειτε να σερβιρετε με ρυζι, πατατες βραστες η τηγανιτες, εμενα προσωπικα μου αρεσει ετσι σκετο με καλο ασπρο ψωμι για “βουτες”.
Η εκπληξη στο πιατο αυτο προκυπτει στις πιπεριες, τα κρεμμυδια και τις ολοκληρες ντοματες. Ενω ειναι συνοδευτικα, επειδη ο ζωμος ειναι γεματος ζελατινη και ουσιες γευστικες, εχουν εμβαπτισθει και ειναι νοστιμωτατα! Απολαυστε τα λοιπον μια νυχτα του χειμωνα (που δεν λεει να ελθει στην Αθηνα).
Μμμ ωραιο χειμωνιατικο φαγακι και το ζουμακι του φαινεται πραγματικα θεϊκο. Εχεις πολυτο δικιο, γιατι να γεμιζεις την κοιλιτσα με ρυζια και πατατες οταν μπορεις να τσακισεις μια φρεσκια φρατζολιτσα!!! Σημερα μπορουμε να πουμε με ακριβεια οτι .. ζωγραφισες στην κουζινα!!
Η Δέσποινα το έθεσε πολύ σωστά! Μαγικές πινελιές!! Στο τέλος θα συμπαθήσω το κρέας μ’ αυτά που βλέπω εδώ μέσα – διότι, αν ανακαλώ καλά στη μνήμη τους τις αναρτήσεις, τα κρεατάκια νικούν κατά κράτος, ε;;;
Την αμαρτία μου θα την πω πάντως: εγώ στις φωτο πιο πολύ κοιτώ τις πιπεριές και τα κρεμμύδια, εκεί κολλάει το μάτι μου 🙂
Α, και επειδή είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται ποτέ να μπορέσω να το μαγειρέψω, ελπίζω σε πρόσκληση για να το δοκιμάσω τουλάχιστον!
Ευχαριστώ κι από ‘δω, πολύ-πολύ, για την αφιέρωση 🙂
@Δεσποιναριον: οταν μπορεις να δωσεις χρωμα στο πιατο, η απολαυση πολλαπλασιαζεται!
@Δενδρογαλη: νομιζω οτι ειμαι μισο-μισο σε οτι αφορα κρεατα και θαλασσινα, αλλα παλι μπορει να κανω και λαθος! το γεγονος ειναι οτι μου αρεσουν και τα δυο!
σε οτι αφορα την αμαρτια σου τεκνο μου,συγχωρεισαι, διοτι τα λαχανικα εχουν απορροφησει ολο το ζουμι και τη γευση!
η προσκληση ετοιμαζεται μετα χαρας!