Τωρα που ερχονται οι γιορτες και τοσοι και τοσοι φιλοι και γνωστοι θα παρελασουν απο τα σπιτια, ειναι καλο να εχουμε ευκολες αλλα γευστικες λυσεις για να τους φιλεψουμε χωρις αναγκαστικα να καθομαστε στο τραπεζι για πληρες γευμα.
Εχω λοιπον σημερα να σας προτεινω μια γευστικωτατη πιτσα με κιμα και εστραγκον που ειναι οτι πρεπει για τα κρυα υγρα βραδια και γινεται πανευκολα.
Αρχικα φτιαχνω τη ζυμη, που ειναι με ασπρο αλευρι, χλιαρο νερο, λιγη μαγια αραιωμενη σε χλιαρο διαλυμα νερου και ξυδιου, λιγο αλατι, και λιγο γαλα. Η ζυμη αυτη ειναι αφρατη και την προτιμω απο την πολυ λεπτη και τραγανη. Επισης ταιριαζει πολυ με τον κιμα, που εχει πλουσια γευση και χρειαζεται μια ηπια αντικρουση που ομως να εχει μαζα, να μην ειναι μια κρουστα.
Αφου ζυμωσω καλα αφηνω την ζυμη να ηρεμησει και να ομογενοποιηθει, για να μην πω οτι φουσκωνει κιολας (οχι πολυ, λιγο μονο!).
Στο μεταξυ, και καθως η ζυμη ξεκουραζεται, ετοιμαζω την βαση για την πιτσα, που ειναι ενα μιγμα απο πρασινα κρεμμυδακια, σκορδα, και ντοματα. Τσιγαριζω απαλα σε αφθονο ελαιολαδο και το αφηνω και αυτο να κρυωσει.
Επομενο βημα ο κιμας, που εδω πρεπει να ειναι μοσχαρισιος και αυτο που λεμε “τριανταφυλλο”, δηλαδη απο μικρο ζωο. Τσιγαριζω και προσθετω ντοματα και εστραγκον. Προσεχω να ειναι ζουμερο το μιγμα, γιατι θα δεσει καλυτερα με την σαλτσα και θα αφησει και περισσοτερη γευση.
Αφου απλωσω την ζυμη στο ταψι, επαλειφω με την σαλτσα.
Απλωνω τον κιμα και ετοιμαζω για φουρνισμα στους 200 βαθμους για 30 λεπτα.
Αφηνω να κρυωσει για 15 λεπτα και σερβιρω.
Προσοχη!!!! Αντισταθειτε στον πειρασμο να βαλετε τυρι!
Αφηστε τον εαυτο σας ελευθερο να γευθει το κρεας και τα μυρωδικα, ιδιαιτερα το εστραγκον, χωρις τη λιπαροτητα του τυριου. Η οξυτητα της ντοματας αντιπαλευει την ενταση της κρεατικης γευσης και την συμπληρωνει υπεροχα. Ο συνδυασμος ειναι λιτος σε σχεση με τα πιατα που εχουν κρεας και δεκατεσσερα τυρια, αλλα αξιζει τον κοπο να δειτε και την λιτη αλλα και πιο αμεση και απολαυστικη εκδοχη.
Προτεινω ολοψυχως και παστουρμαδακι στο πλαι για παραλληλο παιχνιδι με εμφαση στην εναλλαγη “σκληρο – μαλακο”. Το συγκεκριμενο της φωτο ηρθε απο το Αζερμπαιζαν πεσκεσι και ειναι μουρλια.
Και το ουζο, και η μπυρα, αλλα και το κοκκινο κρασι μπορει να συνοδεψει αυτο το προχειρο αλλα γευστικο συνολακι.
λοιπόν αυτή η πίτσα φαίνεται μούρλια..
αλλά όταν έρθετε θα σας πάω στον τρελό-Ραφαέλε και την ‘Ωραία Νάπολι’ του. τότε θα καταλάβετε γιατί δεν χρειάζεται να φτιάξω πίτσα στο σπίτι 😉
@μελισσουλα: διαβαζω τετοια πραγματα πρωι πρωι στη Σερβια και μου τρεχουνε τα σαλια! ασε που θελω να παρω το αεροπλανο και να ερθω!
Τι σερβιρετε στη Σερβια; Παστουρμαδακια; Α!! νεροοοο… πληζ μια κανουλα.. αναααβεις φωτιες..
Γυρισα και δε μ’ αρεσει.
που εισαι καλη μου Δεσποινα και σε χασαμε στο Φρισκο;
ολες οι βουνοπλαγιες, τα ποταμια, στεναζουνε και σε ψαχνουνε!
τα πουλακια στο πρωινο τους τραγουδι σε θυμουνται και σε καλουν!
τα ευκολα φαγακια της αναρτησεως ειναι επι ελληνικου εδαφους, μονο το ταπεινο μου σαρκιο ειναι στη σερβια!
αυτος ο παστουρμας απο το αζερμπαιτζαν ειναι υπεροχος! πιο διακριτικος απο τον αδιστακτο φονεα που εχουμε στην ελλαδα, εχει πολυ μεγαλυτερη επιγευση, και το κρεας ειναι πιο μαλακο
Λατρεύω παστουρμά και παστουρμαδόπιτα.
Μα δεν με “χαλάει” καθόλου κι αυτή η πίτσα!
Ευτυχώς, σε λίγο τρώω μακαρόνια με κιμά, για να παρηγορηθώ. 😉
ναι, παει πολυ με τα προκλητικα ανατολιτικα μεζεδακια χωρις να χανει μια και ειναι γευστικη, αλλα σιγουρα πιο ηπια!
καλη ορεξη! κι αν βρεις παραδιπλα και καμια φετουλα παστουρμα, ακομη καλυτερα!
Τί να προσθέσω τώρα σ΄αυτή τη θεϊκή συνταγή, που εξαιρεί και τον εχθρό μου, το τυρί;(κι όμως στην πίτσα το τρώγω)
Παστουρμά απο Μπακού; Θα τις κόψω τις κοτσίδες μου,γιατί είχα φίλο πρέσβη και καλοφαγά και δεν μου έφερε ποτέ απο το είδος.Ευτυχώς που μας ανοίγετε τα μάτια και ξέρουμε τί να ζητάμε πλέον οι κοσμοπολίτες!
Πολυυυυυυυυυυύ ενδιαφέρον!!! 🙂
α)τί γεύση έχει το έστραγκον;
και β)δεν έχω φάει ποτέ παστουρμά.Μήπως είναι κρέας;
@ιουστινακι: αντε βρε καλη μου, κοψε τις ατιμες τις κοτσιδες! και σου υποσχομαι ταξιδι απο Αλεξανδρουπολη προς Τραπεζουντα και Μπακου και Τιφλιδα με πολλες ενδιαμεσες στασεις και πολλα πολλα αμαρτωλα και μη παρελκομενα!
Η πορεια προς την Ανατολη του Ποντου και του ξεχασμενου Ελληνισμου θα αποτελεσει προσεχως αναρτηση, αλλα οι θεριακληδες το ξερουν απο τωρα!
Και η Ιφιγενεια θα εχει χαρες, γιατι ισως φτασωμεν εν Ταυροις! Δηλαδη στην Κριμαια! Ζητω η Ελλας, οπως ο καθεις εξ ημων την αντιλαμβανεται, οριζει, βιωνει, και μετουσιωνει!!!
@τρελλοτουριστες: ελατε κι εσεις καλα μου παιδια στη εξορμηση της Ελλαδας του μακρινου Ποντου! Νεοι ειστε, ωραιοι ειστε, και απο γευσιγνωσια πατε καλα!
@βαλισια: εσυ θεσπεσια υπαρξη πρεπει να γνωριζεις οτι το εστραγκον προερχεται απο τη μαμα Ρωσια, και ειναι εξοχως αρωματικο φυτο, περιπου σαν την λουιζα στην οψη, αλλα πολυ περισσοτερο εντονο στη γευση…
αποτελει το λογο που ισως η εκστρατεια στην Κριμαια παραδρομησει και παμε μεχτι Αγια Πετρουπολη, για να αποτισουμε φορο τιμης στην Μεγαλη Αικατερινη που το χρησιμποιουσε στην Αυλη της!
Οσο για τον παστουρμα, ειναι μοσχαρισιο η βοδινο κρεας “αερος”, δηλαδη εχει ψηθει στον αερα και μερα εχει περιβληθει με το τσιμενι, που “αναβει φωτιες”…
Καλησπέρα!
Τις τελευταίες ημέρες δεν είχα όρεξη για να αναπνεύσω, πολλώ δεν μάλλον για να γευτώ λιχουδιές όπως αυτές που προτείνεις.
Από την άλλη, όμως, δεν είναι δυνατόν να σταματήσει η ζωή.
Συνεπώς, βουρ στην κιμαδοεστραγκονπιτσα μετά του φίνου παστουρμακίου!!!
@πανα: καλως τον, καθε εξοδιος ακολουθια ολοκληρωνεται με ποση και βρωση, αυτη ειναι η ελληνο-ορθοδοξη παραδοση, και εμενα μου παει…
βουρ λοιπον και παλι βουρ!