Posted by Σήμερα ταξιδεύω στο χώρο και τον χρόνο και πηγαίνω στο ναό του Πρωτάτου και τη μονή Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος, και το παρεκκλήσιο του Αγίου Ευθυμίου στο ναό Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη, το σωτήριο έτος 2003. Το καλοκαίρι αυτού του χρόνου πραγματοποιήθηκε στο Γ’ Κτίριο του Λιμένα Θεσσαλονίκης μια έκθεση με θέμα τη ζωγραφική του ζωγράφου Πανσέληνου.
Τα εκθέματα της έκθεσης ήταν φωτογραφίες υψηλής πιστότητας από τις ζωγραφιές του Πανσέληνου. Ο κορμός αποτελούνταν από τις τοιχογραφίες του ναού του Πρωτάτου, ενώ την έκθεση συμπλήρωναν ζωγραφιές από τη μονή Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος, και το παρεκκλήσιο του Αγίου Ευθυμίου στο ναό Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη.
Στη συνέχεια παραθέτω κάποιες από τις εικόνες της έκθεσης του 2003, αναμειγμένες με φωτογραφίες που πήρα στο ναό του Πρωτάτου το 2009.
Ξεκινώ με ένα ταμπλώ γεμάτο κίνηση και χάρη, τα εισόδια της Θεοτόκου. Εδώ εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο η νηφαλιότητα που χαρακτηρίζει τα έργα του Πανσέληνου. Ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, υπάρχει μια διέξοδος, μια ανάσα, μια πίστη στο ότι σε τελική ανάλυση αυτός ο κόσμος, αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί οι άγιοι, οι προφήτες, και όλα τα θεϊκά πρόσωπα και μορφές πάνε να κάνουν κάτι καλό και θα τα καταφέρουν.
Ο Ιησούς Χριστός είναι γαλήνιος, σοβαρός, και όμορφος, χωρίς ίχνος αυστηρότητας. Το “κλασσικό” βυζαντινό ύφος εξατμίζεται με τον Πανσέληνο, και παραδίδει τη θέση του σε μια ζωγραφική ανθρώπινη και γήινη.
Η Θεοτόκος με το Θείο Βρέφος απεικονίζεται σε φωτογραφία που πήρα μέσα στο ναό του Πρωτάτου το 2009 με ελάχιστο φώς από κεριά, σκαλωσιές για επισκευές και συντηρήσεις, και ηχητικό υπόβαθρο από πολλούς θορυβώδεις Ρώσσους προσκυνητές.
Ο Πανσέληνος είναι πιθανώτατα ο ζωγράφος του Μυστικού Δείπνου που απεικονίζεται στον εξωνάρθηκα Καθολικού της μονής Βατοπαιδίου.
