Posted by Η επίσκεψη – αστραπή ενός οικογενειακού γνωστού στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2017 με έφερε στον 7ο όροφο του ξενοδοχείου King George στο Σύνταγμα, για να δειπνήσω μαζί του στο εστιατόριο Tudor Hall. Μετά από μια ποικιλία από φρέσκες σαλάτες, το κύριο γεύμα μου ήταν αχνιστή σκορπίνα με λαχανικά.
Το πλήρες όνομα του πιάτου είναι: «Σκορπίνα στον ατμό με λαχανικά μαγειρεμένα στην κατσαρόλα, σάλτσα κακαβιάς και μαγιονέζα με σκόρδο»
Έχω φάει σκορπίνες πολλές σε διάφορα μέρη, τις περισσότερες βραστές σούπα, και ολίγες ψητές στην σχάρα. Ομολογώ ότι αυτή ήταν η πιο νόστιμη σκορπίνα της μέχρι σήμερα ζωής μου, και ως εκ τούτου θα μου μείνει αξέχαστη.
Το φιλέτο του ψαρού ήταν μαγειρεμένο στην εντέλεια. Ζουμερό, σφιχτό, γεμάτο με τη γεύση της θάλασσας, με την πεντανόστιμη πέτσα να συμπληρώνει το γευστικό μπουκέτο.
Η γευστική περιπέτεια συνεχιζόταν πιο κάτω, στα λαχταριστά λαχανικά, που κολυμπούσανε στην πιο νόστιμη σάλτσα από ψαρόσουπα, συνοδευμένη από αϊόλι, μαγιονέζα με ολίγο σκόρδο.
Η σάλτα ήτανε τέλεια αρτισμένη, με γεύση λεμονάτη, αλλά και θαλασσινή, τα λαχανικά καθαρισμένα και μαγειρεμένα στην κατσαρόλα στον ζωμό τους, χυλωμένα και πεντανόστιμα.
Το πιάτο ήτανε τόσο ωραίο, που ήμουνα σχεδόν αγενής προς τον γνωστό μου και την λοιπή παρέα, αφού σε όλη τη διάρκεια που το απολάμβανα ήμουνα απών από τις συνομιλίες. Αυτό όμως μου θύμισε τον βασικό κανόνα της γαστρονομικής απόλαυσης, ότι ένα καλό γεύμα το απολαμβάνεις σιωπηρά. Τα λόγια είναι φτώχεια.
Το ασύρτικο του Κτήματος Αργυρού, 2016, συνόδεψε επάξια το πιάτο.